0 Comments
Zanieczyszczenia powietrza emitowane przez pojazdy samochodowe są największym
źródłem skażenia powietrza pośród wszystkich rodzajów ludzkiej aktywności,
stanowiąc poważne zagrożenie: dla zdrowia ludzkiego, dla zasobów przyrodniczych
i dla jakości materiałów. W europejskich krajach OECD pojazdy samochodowe są
największym źródłem skażenia środowiska: HC (50%), NOx (50-70%), CO (około 80%).Dodatkowo pojazdy samochodowe są największym emitorem toksycznych związków
chemicznych nie podlegających regulacji prawnej takich jak: 1,3-butadien, benzen
i liczne kancerogeny związane z pyłami. Ostatnie badania wskazują, że te
skażenia mogą: powodować nowotwory, przyspieszać śmiertelność i dolegliwości
chorobowe ze strony układu oddechowego .Ponad połowa Europejczyków narażona jest na stężenie troposferycznego ozonu przekraczającego normy WHO. Skażenia
pochodzenia motoryzacyjnego np. ozon rozprzestrzeniają się daleko od miejsca
powstania nie respektując granic państwowych. W wielu krajach OECD wysokie
koncentracje troposferycznego ozonu i kwaśnych opadów przez swój coraz większy
udział niszczą: obszary wiejskie uznawane dotychczas za zdrowe, ekosystemy
leśne, niektóre uprawy i materiały . Udział pojazdów samochodowych w globalnej
emisji CO2 na świecie wynosi 20 – 25%, który obok: ozonu, CO, metanu stanowi
główną przyczynę zmian klimatycznych . Gdy uwzględni się: produkcję pojazdów,
budowę i utrzymanie dróg to udział samochodu w światowej emisji CO2 wyniesie
37%.Pilnie potrzebne są znaczne redukcje emisji zanieczyszczeń powietrza w
celu ochrony zarówno zdrowia ludzkiego, zasobów przyrodniczych jak i środowiska
miejskiego. Aby powstrzymać postępującą degradację środowiska konieczne jest
zmniejszenie stężeń i ilości zanieczyszczeń powietrza poniżej krytycznego
poziomu określonego przez tzw. ładunki krytyczne. Jest to maksymalna ilość
zanieczyszczeń, jaka może być tolerowana przez ekosystemy, bez wywoływania w
nich zmian negatywnych lub prowadzących do ich zniszczenia. Biorąc pod uwagę
badania naukowe, ustalenia dokumentów rządowych i międzynarodowe konwencje
ekologiczne przyjęto następujący poziom ładunków krytycznych dla Polski w dziale
transport :¨ osiągnięcie przynajmniej 90% ograniczenia emisji tlenków azotu
w porównaniu do poziomu z 1980 roku tzn. wartość 46 tys. ton rocznie;
¨
osiągnięcie przynajmniej 75% ograniczenia emisji lotnych związków organicznych
(węglowodorów) w porównaniu do poziomu z 1980 roku tzn. wartość ok. 100. tys.
ton rocznie;¨ osiągnięcie przynajmniej 60% ograniczenia emisji dwutlenku
węgla w porównaniu do poziomu z 1992 roku tzn. wartość 12.700.tys. ton rocznie .
Jednocześnie w wyniku zakładanych redukcji emisji tlenków azotu i lotnych
związków organicznych uzyska się efekt ograniczenia stężenia ozonu
troposferycznego o 80% w stosunku do roku 1980.
CYTAT ZA „Alternatywna polityka transportu w Polsce wg zasad ekorozwoju, 1999”
By admin